Mehmed Bey, Moğol baskısına karşı isyan etmiş olan Hatiroğulları ile ittifak yaptı ve onların yardımına Türkmen kuvvetleri gönderdi. Onun bu hareketi üzerine Selçuklular Bedreddin Hotenî komutasındaki bir orduyu Karaman'a gönderdiler. Mehmed Bey, üzerine gönderilen bu kuvvetleri Göksu yakınlarında ağır bir yenilgiye uğrattı. Mehmed Bey bu başarısından sonra sahiller emiri Hoca Yunus'u da bozguna uğrattı. Bu seferler sırasında Eşref ve Menteşeoğulları'nın Karamanlıları destekledikleri görülmektedir.
Karaman-oğlu Mehmed Bey Selçuklulara karşı kazandığı bu başarılardan sonra Anadolu'daki Moğollara karşı tam anlamıyla bağımsızlık bayrağını açtı O, Memlûk Sultani Melik Zahir Baybars'tan gerekli manevî desteği aldıktan sonra Eşref ve Menteşe-oğullarının da yardımı ile bir kez daha Konya üzerine yürüdü. Konya surları önlerine gelen Mehmed Bey, Konyalıları kendisi ile işbirliği yapmaya davet etti. Şehri müdafaa eden Eminüddin Mikâil, İzzeddin'in İstanbul’da kalmış olan şehzâdelerinden birini getirmek isteyen Mehmed Bey'e karşı koydu. Mehmed Bey teklifinin reddedilmesi üzerine, Cimri lâkabı verilen Gıyasüddin Siyavuş'u Selçuklu sultani olarak ilân etti. Böylece 10.000 kişi kadar olan Karaman kuvvetleri şehre girmeyi başardılar. Konya önünde toplanan divanda bugünden sonra divanda, dergâhta, bergâhta, mecliste ve meydanda Türkçe'den başka dil kullanılmamaya karar verildi (Mayıs 1277).
Karaman oğlu Mehmed Bey Konya'da işleri yoluna koyduktan sonra Sahib Ata oğulları ve Germiyanlılar üzerine yürüdü. Mehmed Bey Sahib Ata oğullarını yenip geri döndüğünde Konya kapıları kendisine açılmadı. Bunun üzerine Ermenek'e çekilmek zorunda kaldı. Bu olaydan sonra Sahib Cüveynî idaresindeki Selçuklu-Moğol ordusu İlhanlı Rulerı Abaka Han’ın emri ile Konya'ya yardıma geldi. Konyalılar, Karamanlılar'a karşı kendilerine yardıma gelmiş olan bu Moğol kuvvetlerini sevinçle karşıladılar. Daha sonra Moğollar ile karşılaşan Mehmed Bey mağlûp oldu. Kardeşlerinden Tanu ve Zekeriya ile beraber öldürüldü (1277).